Witam na moim wątku. Bez fałszywej skromności napisać można, że jest to jedno z bardziej uczęszczanych miejsc na tym Forum i łatwo tutaj trafić.
Tutaj możemy pisać na różne tematy, oczywiście z roślinami związane.
Conrad napisał(a):
Oglądam i oglądam - i wszystkich zdjęć nie sposób obejrzeć za jednym posiedzeniem.
Tak, już kilka lat jak tutaj funkcjonuję to trochę się tego uzbierało. Dobrze, że oglądasz i czytasz wątek w kolejności chronologicznej bo wątek (i właściciel) ewoluuje i nieco inaczej kolekcja moja wyglądała na początku a inaczej obecnie.
Jak tak się przypatruję tym kaktusom, to po dawnemu odżywa we mnie ochota, by starać się o kolejne okazy do domu.
Dokładnie o to mi chodzi.
Nie pokazuję swoich roślin i nie piszę o nich dla chwały a po to właśnie aby rozpropagować jak najbardziej nasze piękne a przecież wciąż niszowe hobby. Dlatego staram się pomagać nowym adeptom, pokazywać jak najładniej zrobione fotki jak najładniejszych roślin. Funkcjonuję na 3 Forach i napisać chyba mogę, że kilka osób do hodowli zachęciłem.
Po obejrzeniu iluś zdjęć (głównie tych najstarszych) mam pytanie: jakie duże są te kwitnące okazy, np. parodie. Bo ze zdjęć trudno wnioskować.
Najstarsze rośliny z mojego wysiewu mają już przeszło 40 lat. Kilka z nich to parodie. Inne sprowadzałem jako dorosłe już i kwitnące egzemplarze - te oceniam na dużo starsze. Jest wśród nich kilka parodii.
Generalnie parodie to nie są duże rośliny - wyłączając boliwijskie gatunki np. P. maassii czy P. maxima bo te dorastają do znacznych rozmiarów. Te z grupy microsperma to maluchy ale nawet one po tych 40 latach dorosły do 30-40cm. Gdzieś to pokazywałem bodaj w sezonie 2018 nawet chyba z podpórkami jak wyglądają te najstarsze. Nie wyglądają za dobrze bo dół rośliny jest b. mało reprezentacyjny czyli szaro-ciemny a i i w kolekcji z nimi jest duży kłopot bo pomimo podpórek się przewracają i pochylają na inne rośliny. Z braku miejsca u mnie rośliny generalnie są bardzo rzadko przesadzane co widać akurat przy parodiach najbardziej. Niektóre w tej samej doniczce i substracie rosną (wstyd się przyznać
) 20 lat i dłużej......
Ale zwykle parodie to rośliny stricto kuliste i nie przekraczają wysokości 6-10cm, nawet starsze egzemplarze.
Widzę epikaktusy, ich kwiaty. Kiedy byłem dzieckiem, rodzice mieli epiphyllum, które kwitło wspaniale na czerwono.
To najstarszy z mieszańców, bardzo u nas kiedyś popularny
Epikaktus (Epiphyllum hybr.) ackermanii. Też kiedyś miałem.
Był czas kiedy naprawdę poważnie postawiłem na te rośliny i przez swoje kontakty sprowadziłem ich wiele - wszystkie oczywiście zza granicy. Niestety okazały się raz, że dość kapryśne i niekoniecznie chciały u mnie dobrze rosnąć i kwitnąć a dwa, bardzo ekspansywne. Taki "krzaczek" średnicy ok. 1 metra potrafi zająć mnóstwo miejsca...
Teraz pozostało mi ich kilkanaście dużych i jeszcze kilka mniejszych a i to nie mogę sobie poradzić z zimowaniem. Latem większego problemu nie ma bo wiszą u mnie na balkonie (loggia) pod sufitem. Rosną powoli, kwitną - a tylko tego po nich oczekuję.
Z kaktusami zawsze miałem pod górę. Od czasów licealnych atakowały je wełnowce - i to niemożliwie! Pasły się na nich jak krowy na łące. Zbierałem i tępiłem ręcznie, ale z kiepskim skutkiem. (...) Nie ma za to wełnowców. Czy przędziorków? Bladoróżowe, kształt owalny, prawie płaskie, na krótkich łapkach i robią kokony z waty, gdzie się rozmnażają - to wełnowce.
Są środki chemiczne - po co się męczyć (bez szans powodzenia) mechanicznie? 1-2 razy w roku traktuję swoje rośliny jakimś specyfikiem (najczęściej jest to
Bi 81 który uważam za najbardziej skuteczny) i po kłopocie. Tak, to co opisujesz to wełnowiec, pewnie wełnowiec korzeniowy (Rhizoecus falcifer). Przędziorek szklarniowiec (Tetranychus cinnabarinus) to zupełnie inny szkodnik, maleńki, praktycznie nie do zobaczenia gołym okiem (dla mnie na pewno nie!) (0,4-0,6 mm) pajęczaki, o czerwonym lub żółtopomarańczowym zabarwieniu. Szczególnym, łatwym do rozpoznania objawem ich występowania jest charakterystyczna delikatna pajęczynka. O ile nie ma u mnie wełnowca to przędziorek zimą daje mi się we znaki jeśli zima jest ciepła i słoneczna bo lubi on powietrze suche i ciepło. Pryskam zapobiegawczo część kolekcji (ma ulubione rośliny!) i szkód wielkich nie mam.
Widzę, że echinopsis masz szczepiony na podkładkach. Nigdy tego nie próbowałem. Zawsze wydawało mi się zajęciem dla zaawansowanych. Podobnie jak rozmnażanie z nasion.
Generalnie nie jestem miłośnikiem i zwolennikiem tego typu hodowli i sam roślin nie szczepię. Niestety część producentów tylko w ten sposób rozmnaża swoje rośliny więc wyjścia nie mam - chcę mieć dany egzemplarz to biorę jaki jest. Zauważone przez Ciebie szczepione echinopsisy mam "aż" 2 sztuki!
Zwykle są to najbardziej cenne i najbardziej kapryśne rośliny. Nie ja je jednak szczepiłem a hodowca, konkretnie Wessner w Niemczech.
Szczepienie odrostów, części roślin oraz brodawek to najlepszy i najszybszy sposób na otrzymanie dużej ilości nowych roślin. Również większa szansa na ich utrzymanie, bujny wzrost i szybkie kwitnienie.
Natomiast polecam rozmnażanie kaktusów z nasion. To najtańsza i najprostsza forma pozyskiwania roślin. Prosta - obecnie są przecież małe mnożarki ogrodnicze. Wysiewasz nasionka na mokry substrat - zwykle jest to gruby piasek etc., stawiasz w miejscu widnym ale nie na słońcu i czekasz co wzejdzie i wyrośnie.
Żaden to kłopot, żadnych "czary mary" nie trzeba robić - nawet najmłodsi i najmniej zaawansowani adepci naszego pięknego hobby mogą to robić i robią. Naprawdę. Uwierz w siebie i spróbuj - to tak niewiele kosztuje...
Zapomniałem o haworthiach, których też trochę u Ciebie obejrzałem. Masz ich cały szwadron. To takie zielone kwiatostany, niektóre nawet trochę podobne do dużego kwiatu. Czy one są duże i czy kwitną?
Czas wielu haworcji u mnie już minął. Owszem, kiedyś miałem dużą, liczącą setki sztuk kolekcję - obecnie z braku miejsca ograniczyłem ich liczbę do kilkudziesięciu sztuk.
Czy są duże? W znakomitej większości tak, szczególnie te
proste, zielone. One dają często mnóstwo odrostów i przez to w niedługim czasie są w stanie zapełnić dużą doniczkę. Natomiast te najpiękniejsze, najrzadsze jak to zwykle bywa rosną jak przysłowiowy chleb u ust, może centymetr a może i mniej na rok.
Jeśli chodzi o kwiatostany to tak, chętnie i bez problemów je wydają. Niestety nie są dekoracyjne, ot, takie maleńkie zwykle białawe czy zielonkawe dzwonkowate kwiatuszki na długich łodygach. Dla mnie nieatrakcyjne do tego stopnia że często je obcinam aby mi nie przeszkadzały i nie śmieciły.
(...) tak sobie myślę, że musisz mieć w domu masę miejsca na te wszystkie doniczki
I tu jesteś w błędzie.
W domu, na parapetach nie mam
ani jednego kaktusa czy sukulenta.
Na parapetach rosną tylko hoje (kiedyś kilkaset, teraz "tylko" kilkadziesiąt sztuk) ale to tylko niektóre bo inne na specjalnym kwietniku w dużym pokoju oraz kwiaty i kwiatki żony. Jest ich niemało ale przecież kochamy kwiaty.
Wszystkie kaktusy i sukulenty rosną u mnie na balkonie - na części oszklonej haworcje, parodie, rebucje, sulkorebucje i gymnokalicja a na części odkrytej cała reszta czyli hybrydy, echinopsisy i lobivie.
I tak sobie tu mieszkamy w wielkiej zgodzie i harmonii...............
Uff, poklikałem sobie nieco. Mam nadzieję że wyjaśniłem kilka kwestii i nieco pomogłem.
Ostatnie wiadomości